Shaping Sustainable Fashion: AI-Driven Innovation in Fashion Design Education
Επιστημoνικά Υπεύθυνη:
Δρ. Ευρυδίκη Παπαχρήστου,
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια
Λίστα χωρών συμμετοχών στο πρόγραμμα:
1. Γερμανία (Συντονιστής)
2. Ελλάδα
3. Τουρκία
4. Βουλγαρία
5. Τσεχία
Το έργο FASHIONAISE στοχεύει στον εκσυγχρονισμό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στον σχεδιασμό μόδας μέσω της ενσωμάτωσης καινοτομιών που βασίζονται στην Τεχνητή Νοημοσύνη (AI) και στις αρχές της βιωσιμότητας. Η βιομηχανία της μόδας μετασχηματίζεται ψηφιακά, ωστόσο υπάρχει σημαντικό κενό δεξιοτήτων στους αποφοίτους σχετικά με τη χρήση AI και τις βιώσιμες πρακτικές. Το FASHIONAISE έρχεται να καλύψει αυτό το κενό αναπτύσσοντας ένα καινοτόμο πρόγραμμα σπουδών που συνδυάζει τη δημιουργικότητα με τις προηγμένες ψηφιακές τεχνολογίες (όπως generative design, pattern optimization, virtual try-on) και την οικολογική συνείδηση.
Το Project FASHIONAISE θα επιτύχει τα ακόλουθα αποτελέσματα:
1. Ανάπτυξη ενός καινοτόμου προγράμματος σπουδών (syllabus) και εκπαιδευτικού υλικού (6 ενότητες) που ενσωματώνουν εργαλεία AI και αρχές βιωσιμότητας.
2. Δημιουργία της ψηφιακής πλατφόρμας μάθησης “Digital Atelier Hub” με ελεύθερη πρόσβαση σε πόρους και πρακτικές εργασίες.
3. Συγγραφή Ακαδημαϊκού Οδηγού (Academic Guidebook) για την καθοδήγηση των εκπαιδευτών στην παράδοση του μαθήματος.
4. Δημιουργία ψηφιακού χαρτοφυλακίου (Digital Portfolio) με έργα φοιτητών που θα αναδεικνύουν τη χρήση AI στη βιώσιμη μόδα.
5. Εκπαίδευση ακαδημαϊκού προσωπικού μέσω διεθνών και ενδοϊδρυματικών εργαστηρίων (Workshops).
6. Πιλοτική εφαρμογή του μαθήματος σε τουλάχιστον 100 φοιτητές από τις χώρες των εταίρων.
7. Διοργάνωση εκδηλώσεων διάδοσης, όπως το “European AI Fashion Showcase”, τα “Fashion Fusion Forums” και Διεθνές Συνέδριο με Digital Runway Fashion Show.
Το έργο FASHIONAISE έχει ως στόχο να επιτύχει τις ακόλουθες επιδράσεις:
1. Εκσυγχρονισμό των προγραμμάτων σπουδών μόδας στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΑΕΙ) της Ευρώπης.
2. Ενίσχυση των ψηφιακών και πράσινων δεξιοτήτων της επόμενης γενιάς σχεδιαστών μόδας.
3. Μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος της σχεδιαστικής διαδικασίας μέσω ψηφιακών εργαλείων (zero-waste pattern cutting, virtual prototyping).
4. Ανάπτυξη ικανοτήτων του ακαδημαϊκού προσωπικού στη διδασκαλία νέων τεχνολογιών.
5. Προώθηση της διαπολιτισμικής ανταλλαγής μέσω της ενσωμάτωσης παραδοσιακών μοτίβων (folklore patterns) με τη χρήση AI.
Για περισσότερες πληροφορίες: evridikipapa@ihu.gr
